Monthly Archives: Mart 2023

Тоше:

Дали е доцна нешто да сменам?

Кому да кажам, без тебе не можам?

Светот да сакаш би ти го купил,

грешев што грешев,

само Бог би ме искупил.

Каролина:

Пројде многу време

сама спијам, а ме галат копнежи.

Уште те сакам тебе,

ти си дел од сите мои молитви.

Тоше и Каролина:

Ти си немир што ме тера

да се премислам,

да верувам во љубовта,

да научам да простам

зошто секој простува

и барем еднаш се покајува.

Ех, да најдеш некој повод или причина

на полноќ да ме разбудиш,

ќе откриеш во очи дека било вистина

штом велат дека пак нè заљубив.

Тоше:

Дали е доцна нешто да сменам?

Кому да кажам, без тебе не можам?

Штом ќе го спомнат твоето име,

солзи се будат, ајде дојди утеши ме.

Каролина:

Сакам да те видам,

да те бакнам исто како некогаш,

Чекам и твоја ќе бидам.

Зошто мислиш, зошто не се јавуваш?

Тоше и Каролина:

Ти си немир што ме тера

да се премислам,

да верувам во љубовта,

да научам да простам

зошто секој простува

и барем еднаш се покајува.

Ех, да најдеш некој повод или причина

на полноќ да ме разбудиш,

ќе откриеш во очи дека било вистина

штом велат дека пак нè заљубив. (2х)

Nemir

Toše:

Da li je kasno nešto da promijenim?

Kome da kažem da bez tebe ne mogu?

Svijet da poželiš ja bih ti ga kupio,

ono što sam sagriješio,

samo Bog mi može oprostiti.

Karolina:

Prošlo je mnogovremena,

sama spavam, a miluje me čežnja

Još uvijek  te volim

ti si dio svih mojih molitvi.

Toše i Karolina:

Ti si nemir što me tjera,

da se predomislim,

da vjerujem u ljubav,

da naučim da praštam,

zato što svi praštaju,

i barem jednom se pokaju.

Eh, da nađeš neki razlog ili riječi

u ponoć da me probudiš,

otkrit ćeš u očima da bila je istina,

kada kažu nam da opet  se zaljubiš

Toše:

Da li je kasno nešto da promijenim?

Kome da kažem da bez tebe ne mogu?

Kad se pomene tvoje ime,

suze se jave, hajde dođi utješi me.

Karolina:

Želim da te vidim,

da te poljubim  kao nekada,

čekam i tvoja ću biti,

zašto razmišljaš, zašto se ne javljaš?

Toše i Karolina:

Ti si nemir što me tjera,

da se predomislim,

da vjerujem u ljubav,

da naučim da praštam,

zato što svi praštaju,

i barem jednom se pokaju.

Eh, da nađeš neki razlog ili riječi

u ponoć da me probudiš,

otkrit ćeš u očima da bila je istina,

kada kažu nam da opet  se zaljubiš

(2x)

Obrisi suze, draga, obrisi suze

jer citav je zivot pred nama

necu dozvoliti, mila

da jos jedanput ostanes tuzna i sama

Refren

Ti ne znas, jedina moja

kako su tuzni bili dani bez tebe

zato sto nisam sa tobom

tako sam cesto, draga, mrzeo sebe

Obrisi suze i veruj

nikada vise, mila, otici necu

zivecu samo za tebe

jer zelim da ti vratim radost i srecu

Refren

Obrisi suze kad molim

svaka me tvoja kap pece i boli

tuga se vratiti nece

jer je kraj tebe covek koji te voli

Refren

Bosna zemlja Božije milosti

Sarajevo Grad čednosti

Blistava Modra rijeka

Drina voda hladna

Sta god nocas da zapevam

vuci ce na sevdalinku

usnuo sam cobanicu uplakanu u sljiviku

grom udari, planu seno

rasturi se stado njeno

zaplete se dim na uvojku

rece da se zove Bosna

cudno ime za devojku

Nekom Drina tece desno

nekom Drina lijevo tece

ma sve da tece u dubinu

na dve pole svet da sece

znam tajni gaz, moje lane

most se pruzi gde ja stanem

sve da vuku me konji vrani

nema meni jedne strane

dok si ti na drugoj strani

Osta ovaj stari kompas u grudima

a po polju nikli zabrani

crne senke sto se gnezde u ljudima

nadlecu me kao gavrani

Nekada sam putovao po mjesecu

kroz vilajet pun hajducije

a sada me oci ljudske

plase vise nego vucije

Sto puta su prijatelji u molitvi pomenuti

da l’ ce mi se radovati

ili glavu okrenuti

sta slagati, sta im kas'ti

svet ne mozes pesmom spas'ti

njine brige me i nocas brinu

dok se spremam na put kuci

na put kuci u tudjinu

Svetom smo se rasipali k'o djerdani

nosili nas nebom cilimi

da li su to stvarno bili bolji dani

ili smo to bolji bili mi

nekad smo se bratimili po pogledu

sluteci da isto sanjamo

i Bogu je prosto bilo

krstimo l’ se ili klanjamo

Caruso

Qui dove il mare luccica

E tira forte il vento

Su una vecchia terrazza

Davanti al golfo de surriento

Un uomo abbraccia una ragazza

Dopo che aveva pianto

Poi si schiarisce la voce

E ricomincia il canto:

Te voglio bene assai

Ma tanto, tanto bene sai

È una catena ormai

Che scioglie il sangue dint'e’ vene sai

Vide le luci in mezzo al mare

Pensò alle notti là in America

Ma erano solo le lampare

E la bianca scia di un elica

Guardò negli occhi la ragazza

Quegli occhi verdi come il mare

Poi, all'improvviso uscì una lacrima

E lui credette di affogare

Te voglio bene assai

Ma tanto, tanto bene sai

È una catena ormai

Che scioglie il sangue dint'e’ vene sai

Potenza della lirica

Dove ogni dramma è un falso

Che con un po’ di trucco e con la mimica

Puoi diventare un altro

Ma due occhi che ti guardano

Cosí vicini e veri

Ti fan scordare e parole

Confondono i pensieri

Cosí diventa tutto piccolo

Anche le notti là, in America

Ti volti e vedi la tua vita

Come la scia di un'elica

Ah sì è la vita che finisce

Ma lui non ci pensò poi tanto

Anzi si sentiva già felice

E ricominciò il suo canto:

Te voglio bene assai

Ma tanto, tanto bene sai

È una catena ormai

Che scioglie il sangue dint'e’ vene sai

Te voglio bene assai

Ma tanto, tanto bene sai

È una catena ormai

Che scioglie il sangue dint'e’ vene sai

Karuzo

Ovdje gdje   more  svjetluca

i vjetar jako duva,

na staroj terasi nadomak zaljeva Sorento.

Jedan muškarac grli djevojku,

nakon što joj suze krenu

on pročisti grlo i krene da pjeva:

Volim te veoma mnogo,

Ali toliko , toliko  jako , ti to znaš…

to je sada već  poseban vez

koji topi  krv u venama, ti to znaš….

Ugledao  je svjetla na sred mora,

pomislio  na noći tamo u Americi,

ali bila su to samo rubarska svjetla

bijele vodene brazde jednog  propelera.

Osjeti bol u muzici,

i ustade od klavira.

No, kada ugleda

da mjesec isplivava iza oblaka,

čak i smrt mu se učini slađom.

Pogleda  u oči djevojke,

oči zelene poput more.

Zatim , iznenada  pade joj  suza,

i on poželi  da se utapa.

Volim te veoma mnogo,

Ali toliko , toliko  jako , ti to znaš…

to je sada već  poseban vez

koji topi  krv u venama, ti to znaš….

Moć opere,

gdje svaka drama je prevara.

Sa malo šminke i   mimike,

Lako postaješ netko drugi.

Ali dva oka koja te gledaju,

tako blisko i iskreno,

čine da zaboraviš riječi,

i zamrse ti se  misli.

Tako sve postaje ništavno,

pa i noći tamo u Americi.

Okreneš se i vidiš svoj život,

kao bijele vodene brazde propelera.

Ah da, to je život koji se sada završava,

ali on ne misli više mnogo o tome.

Naprotiv, već je osjetio  svoju sreću,

i mastavlja da pjesmu:

Volim te veoma mnogo,

Ali toliko , toliko  jako , ti to znaš…

to je sada već  poseban vez

koji topi  krv u venama, ti to znaš….

**

Ovo je Napolitanska pjesma o boli i samoći čovjeka ,

koji umire dok gleda u oči djevojke koju voli.