Сѐ јас сум си сама во сенките густи Кој сите дни предолги да ми ги скуси?
Душичке ранета, кој ли да те прегрне? Без него сега кој, кој ли да ти пее, на белиов свет?
(припев) Еј, што ми беше срцето живо еј, што си имав со него живот ах, што се скина, небото сето, жедна сум жедна за пој. Ех, што ми беше времето свето ко поле со јорговани сето ах, домот мраз го стори сред лето жедна сум жедна за пој. Кој да ми запее, кој?
Душичке ранета, кој ли да те прегрне? Без него сега кој, кој ли да ти пее, на белиов свет?
(припев) Еј, што ми беше срцето живо еј, што си имав со него живот ах, што се скина, небото сето, жедна сум жедна за пој. Ех, што ми беше времето свето ко поле со јорговани сето ах, домот мраз го стори сред лето жедна сум жедна за пој. Кој да ми запее, кој?
**
Ko da mi zapeva
Posve sama sam Usamljena u sjenama gustim. Ko će sve dane preduge da mi krati?
Dušo ranjena, Ko će te zagrliti? Bez ikoga svoga , ko li će mi pjevati, na belom svijetu?
Eh, šta mi bi srce živo. Eh, kakav je bio život taj Ah, kako se srušilo svo to nebo, žedna sam, žedna pjevanja. Eh, kako je vreme bilo sveto, kao polje sa svim onim jorgovanima. Ah, led mi dom pogodi usred leta, žedna sam, žedna pjevanja. Ko da mi zapjeva, ko?
Ćutite, misli, ćutite, utihnite na mojim usnama. Mira djelić mi dajte, u oči ove, prznih pogleda.
Dušo ranjena, Ko će te zagrliti? Bez ikoga svoga , ko li će ti pjevati, na belom svijetu?
Eh, šta mi bi srce živo. Eh, kakav je bio život taj Ah, kako se srušilo svo to nebo, žedna sam, žedna pjevanja. Eh, kako je vreme bilo sveto, kao polje sa svim tim jorgovanima. Ah, led mi dom pogodi usred leta, žedna sam, žedna pjevanja. Ko da mi zapjeva, ko?
