Bleki – Halvat II

U halvatu trošnom

uzavrela tijela

mirišu

kricima strasti

do bola

od ljubavi rođenih

u okovima

malograđanštine

u spokoju noći prijete

nestaje golotinja

ljubavnika čednih

nezasitih

u nevinosti njihovoj

učiniše ih prljavim

licemjerja prepisivači

blatom

dvije grlice

bjelje od biserja

prljavim potocima

uma svoga

hoće da ošugave

Bookmark the permalink.

Komentariši