Nikad ne beri krhku ružu
što bjelinom nevinosti
jasminu mirise krade
usne pruži ka latima njenim
nježno kao ka obrazu bebice
koja tanane snove sanja
ruke lagano svijaj
oko rosne čednosti
koju tebi usud nosi
ne dozvoli da vjetar zapuše
nevinost opraši
zakrili je ljubavlju svojom
nikad ne beri krhki cvijet
budi nježniji od peludnog zrnca
a ti reče uberi me