Pjero,Klitandru nimalo sličan,
smota paštetu,tom posluvičan,
a bocama zagleda danca.
Kasandra u dnu avenije
nepriznate suze lije
na razbaštinjenog bratanca.
Arlekin,fakin , tuda mine,
smišlja otmicu Kolombine,
i, zanesen,uvis skače.
Kolombina ,začuđena sanja
da osjeća srca vjetra posred granja,
a u svome srcu neki glas što plače.