jednon
ne tako davno
anđelu mome
zapisano bi
jube moja
u životu samo jednon
desi se:
niotkud
nenadano
dogode se
nečije oči
nepozvane
pojavi se svjetlost
anđela lik
koji sanjaš
svileni dodiri
bez ticanja
čitav život
šta čekaš
vrime
prestaje postojat
desi se ljubav
mekoća piska
okupanog šumom
plavetnog mora jadranskog
miluje je
duša želi
da l'jube moja
umilna nježnost
traje vječno
u vrimenu ugaslom
šta prestaje
trajat
jer znaš
u svim
vrimenima nepostojećim
čekat češ je
svtovima koji postoje
samo
za nas dvoje
ža smrtniku
biva
a su ljudi vrime izmislili
trivijalnih potriba
radi
a
jedino tamo
di vrimena nima
gori
među zvizdan
l'jubav naša postaje
iskon