Što te nema, što te nema
kad na mlado poljsko cvijeće
biser niže ponoć nijema?
Kroz grudi mi želja lijeće.
Što te nema, što te nema
a… što te nema?
Kad mi sanak pokoj dade
i duša se miru sprema,
kroz srce se glasak krade
što te nema, što te nema
a… što te nema?
Kroz srce se glasak krade
što te nema, što te nema
a… što te nema?
Procvjetala svaka staza
k'o što bješe divnih dana.
Po ružama i sad prska
bistra voda šadrvana
a… šadrvana.
Ispod rose zumbul gleda,
iz behara miris vije,
a za mene k'o da cvili
i u bolu suze lije
a… suze lije.
I u času bujne sreće
i kad tuga uzdah sprema,
moja ljubav pjesmu kreće
što te nema, što te nema
a… što te nema?
Moja ljubav pjesmu kreće
što te nema, što te nema
a… što te nema?