Ko bi gori pržunu pristaje / Igrokaz na dan 27. avgust/kolovoz,

Danas je Nedelja   27. avgust/kolovoz, 2023. godine.

Kažu i pišu ga kao 239.  zaredni dan  u kome se nije desila apokalipsa , ne veliku tugu i jad dežurnih apokaliptičara i Jehovinih svjedoka.

Ako niste upoznati to je ona trula pljačkaška  crkva koja pokrene akciju , skupi samo  stotinjak miliona dolara (tako kažu) i napravi crkvu u obliku domorodaćke kolibe vrijedne par tisuća dolara.

A munjeni narod kliče i arlauče:

-Joj , ista  Neova arka

I normalno umire  od gladi.

 

Normalno , arlaukanje praznih stomaka neće prestati ni slijedećih 126 . dana  osim kod onima koji umru od gladi.

A napriliku za sve insane ima dovoljno hrane i blagodeti za ugodan život. Ali opravilna preraspodjela dobara , po Božanskom naumu ne nosi kamate i profit.To nikako ne odgovara jevrejima, naftašima, cionistima i ostaloj profiterskoj pogani.

 

Tako vam stvari stoje na ovom dunjaluku. Pogan i bagra vlada.

Osililo se.

Sve doi jednom.

Đah ovođe ili onođe, a mere bit i dole i gore.

 

Što bi poete rekel:

-Ko bi gori pržunu pristaje.

 

U prevodu:

-Ni vreće sa opljačkanim  narodskim blagom tu ne pomažu.


												

Bosna zemlja Božije milosti – Galerija u 14 02

Autor

Hajro Šabanadžović

Kompozicija  Otvor

Kompozicija                                                                                    Otvor

Cvijetni perivoj    Vrela Modre rijeke

Cvijetni perivoj                                                                   Vrela Modre rijeke

Bludne misli   Mase i nerazum

Bludne misli                                                                            Masa i nerazum

Bosna zemlja Božije milosti – Galerija u 13 01

Autor

Hajro Šabanadžović

Radoznalost  Obaci u redovima

Radoznalost                                                                               Oblaci u redovima

Nježno i purpurno  Mrtva priroda i privjesci

Nježno i purpurno                                                                        Mrtva priroda i privjesci

Zeleno svijetlo   Zlaćani pramenovi

Zeleno svjetlo                                                                           Zlaćani pramenovi

Na današnji dan 27. Avgust/Kolovoz

Danas je nedelja   27. avgust/kolovoz, 2023. godine.

Kažu i pišu ga kao 239.  zaredni dan  u kome se nije desila apokalipsa , ne veliku tugu i jad dežurnih apokaliptičara i Jehovinih svjedoka.

Ako niste upoznati to je ona trula pljačkaška  crkva koja pokrene akciju , skupi samo  stotinjak miliona dolara (tako kažu) i napravi crkvu u obliku domorodaćke kolibe vrijedne par tisuća dolara.

A munjeni narod kliče i arlauče:

-Joj , ista  Neova arka

I normalno umire  od gladi.

Normalno , arlaukanje praznih stomaka neće prestati ni slijedećih 126 . dana  osim kod onima koji umru od gladi.

A napriliku za sve insane ima dovoljno hrane i blagodeti za ugodan život. Ali opravilna preraspodjela dobara , po Božanskom naumu ne nosi kamate i profit.To nikako ne odgovara jevrejima, naftašima, cionistima i ostaloj profiterskoj pogani.

Tako vam stvari stoje na ovom dunjaluku. Pogan i bagra vlada.

Osililo se.

Sve doi jednom.

Đah ovođe ili onođe, a mere bit i dole i gore.

Što bi poete rekel:

-Ko bi gori pržunu pristaje.

U prevodu:

-Ni vreće sa opljačkanim  narodskim blagom tu ne pomažu.

Počinjeno sa starom erom:

55.-pne – Rimski konzul Gaj Julije Cezar iskrcao se u Britaniju sa 10.000 vojnika Sedme i Desete rimske legije.

Tamo zatekao Brite koji nisu bježali od kanibalstva. Čak naprotiv.

1474.-Umro je Mahmud Paša Abogović, turski državnik, vojskovođa, pjesnik i veliki vezir južnoslavenskog porijekla.

1770.- Rođen je njemački filozof Georg Wilhelm Friedrich Hegel. Njegov gigantski rad je sinteza njemačke filozofske misli, a filozofski stav da svijet postoji objektivno, ali ne sasvim nezavisno od ljudske svijesti. Tvorac je sistema apsolutnog idealizma u kojem apsolutno bivstvo ima tročlanu strukturu: ideja – priroda – duh. Prema trijadnoj šemi, razlikuje subjektivni duh (pojedinačna svijest), objektivni duh (društvena svijest) i apsolutni duh (samosaznanje Ideje koja se postiže u umjetnosti, religiji i filozofiji). Osnova svijeta je apsolutna ideja, a ljudski svijet je njen najviši stepen i izraz. Apsolutna ideja postoji samo dijalektički, u kretanju i razvoju, a svijet je proces samorazvitka i samospoznaje Ideje. Priroda u njegovom sistemu ima status “drugobivstvene ideje”, ona je opredmećena Ideja. Djela: “Fenomenologija duha”, “Filozofija istorije”, “Nauka logike”, “Estetika”, “Filozofija religije”, “Enciklopedija filozofskih nauka”, “Filozofska propedevtika”, “Osnovne crte filozofije prava ili prirodno pravo i nauka o državi u osnovnim konturama”.

Zaista je dosta toga nalupao, tako da je i mnogo toga bilo moguće odlupati, odnosno odbaciti.

1789.-Parlament Francuske usvojio je Deklaraciju o pravima čovjeka i građanina.

Koliko li je samo deklaracija o pravima čovjeka i grašana, a ljudi i dan danas žive u veoma nezavidnom , skoro robovlasničkom okruzženju.

1813.- U bici kod Drezdena Napoleon Bonaparta je sa 130.000 vojnika porazio udružene austrijske, ruske i pruske snage od 200.000 ljudi.

Pirova pobjeda pred riknjavu slavnog malenog čovječuljka.

1828.- Urugvaj je zvanično postao nezavisna država na osnovu mirovnog ugovora sklopljenog u Rio de Žaneiru poslije okončanja rata između Brazila i Argentine.

Baš je ovo fino.Brazil i Argentina ratovali, a primirjem Urugvaj stekao nezavisnost.

1890.-Rođen je američki slikar i fotograf Emmanuel Radnitzky, poznat kao Man Ray, koji je 1915. sa francuskim vajarom i slikarom Marcelom Duchampom pokrenuoo dadaizam.

Neodlučnost koji od mnogobrojnih talenata odabrati za glavni umjetnički izraz , kao i lutanje između žanrov, obično vode do umanjenje i genija i slave.

1916,.Umro je bh. književnik Petar Kočić. Po povratku sa studija slavistike u Beču i službovanja u Srbiji i Skoplju, dugo je bio bez posla, osuđivan je i tamnovao je u Banjaluci i Tuzli. U Banjaluci je pokrenuo list “Otadžbina”, koji je često zabranjivan. Jedrim i sažetim pripovijedanjem i svježim poetskim jezikom snažno je prikazao planinski zavičaj, život u njemu i sudbinu seljaka, a u satirama je britko kritikovao prilike u kojima su živjeli bosanski seljaci pod austrougarskom okupacijom. Djela: satire “Jazavac pred sudom”, “Sudanija”, zbirke pripovijedaka “S planine i ispod planine”, “Jauci sa Zmijanja”.

1916.- Italija je u Prvom svjetskom ratu objavila rat Njemačkoj, a Rumunija Austro-Ugarskoj.

U II svjetskom ratu i Italija i Rumunija se priklonili Nječkoj. Ko reče da politika nije prostitutka –  taj je nepismen , jako usporene inteligencije   ili je političar.

1921.-Velika Britanija je postavila Fejsala, sina Šerifa Huseina, vođe arapskih pobunjenika protiv Turaka, za kralja Iraka.

I otac i sin su svojom pohlepom za vlašću  prodali muslimanske interese i postali dio trojanskog konja zvanog Balfourova deklaracija, koja je dovela genocidne cioniste u Plaestinu.

1928.- U Parizu je potpisan Brajan-Kelogov pakt kojim su se zemlje potpisnice odrekle rata kao sredstva nacionalne politike i rješavanja međudržavnih sukoba i obavezale da će sporna pitanja rješavati mirnim putem. Među 63 države potpisnice bila je i Kraljevina Jugoslavija.

Ko ono reče da je politika prostituka? Svaka čast!Nepunih deset godina kasnije nova svjetska kataklizma, još monstruoznija od prethodne.

1936.-  Postignut je sporazum o okončanju britanske okupacije Egipta, izuzev zone Sueckog kanala, u kojoj su ostale trupe Velike Britanije.

1945.-Američke trupe su na kraju Drugog svjetskog rata počele iskrcavanje na tlo Japana.

Dvadesetak  dana prije su te „demokratske „ SAD učinile najmontruoznije, najgenocidnije

zvjerstvo u povijesti svijeta – na nevino i nezaštićeno civilno stanovništvobacili dvije

nuklearne bombe , sa nesagledivim tragičnim i pogubnim  posljedicama po milione rođenih i

nerođenih ljudskih bića.

1946.-Francuska i Laos su zaključili sporazum kojim je Laos postao kraljevina pod francuskom dominacijom.

Nije klasično ropstvo , ali je porobljavanje.

1975.- Umro je posljednji etiopijski car Haile Selassie.

Haile Selassie I., bio je posljednji etiopski vladar (225 po redu) iz Salamonske dinastije.

Salomonska dinastija je povijesna dinastija Etiopije, koja tvrdi da svoje podrijetlo vuče od starozavjetnih kralja Salomona i Kraljice od Sabe, i njihova sina Menelika I., koji je bio utemeljitelj salomonske dinastije.

No , to nije sve!

1930-tih se na Jamajci javlja rastafarijanizam prema kojem je Haile Selasije utjelovljeni bog, izbavitelj i ujedinitelj afričkih naroda i iseljenih Afrikanaca.

“Moramo postati članovi nove rase, koja će nadići sitničave predrasude, dugujući našu krajnju odanost ne nacijama, već našim bližnjima unutar ljudske zajednice.” Haile Selassie I.

1991.-Moldova je objavila nezavisnost od SSSR-a.

1992.-  U Londonu je završena dvodnevna Međunarodna konferencija o bivšoj Jugoslaviji, na kojoj su predstavnici bosanskih Srba prihvatili da teško naoružanje stave pod kontrolu UN.

Kako to na papiru lijepo riše. Licemherju nigdje kraja. Da li je upitno ponabljati ono o politici i prostitutkama?

1994.- U Republici Srpskoj počeo je referendum o mapi teritorijalnog razgraničenja u BiH, koju je podnijela Kontakt grupa. Referendum je trajao do 28. avgusta. Srbi su odbili ponuđeni plan Kontakt grupe, poslije čega je nastavljena ekonomska i politička blokada SR Jugoslavije prema Republici Srpskoj, uvedena 5. avgusta 1994. godine.

Niđta novo na Zapadu , abome ni na istoku. Bosna kao sića za potkusurivanje.

1995.-Izrael i PLO su u Kairu potpisali sporazum o proširenju palestinske autonomije i na Zapadnu obalu. Autonomija je dotad bila predviđene samo za oblast Gaze.

Ha!Ha!  i  Aha!

2004.-Uklonjeni spomenici ozloglašenim ustašama iz Drugog svjetskog rata: Mili Budaku u Svetom Roku i Juri Francetiću u Slunju.

Kamen je lako skloniti.Šta sa zabetoniranom ustaštvom u maloumnim mozgovima? To pirajte oblokanu Grobarku Kolindu Kita…itd.

Galerija Bosna zemlja Božije milosti u 08 29

Autor

Hajro Šabanadžović

Sunčeva kuća    Srce u vrtlogu

Sunčeva kuća                                                                    Srce u vrtlogu

Rubinove ruže   Tanani krajolik

Rubinove ruže                                                                 Tanani krajolik

Svijetlo u đardinu   Mladost u klopci

Svjetlo u đardinu                                                            Mladost u klopci

Mila to moje srce gori  Varljivi sjaj

Mila to moje srce godi                                                   Varljivi sjaj

Mjesečev vrt  Paralele i dijagonale

Mjesečev vrt                                                            Paralela i dijagonale

Jutro sa Blekijem – Šušti tiho trešnja

Šušti tiho trešnja stara

svijajuć miris crvenih grana

iznad bijele  ljuljačke tvoje

beharom nevinosti obljubljena

lepršavih od rubin snova

lišćem zelenim od mladosti

tiho remeteći plavetnu noć

krijući halje djevojačke

u odsjaju modre rijeke

što valima utišava

plamteći vjetar u bjelokosti

djevojačkih grudi talasanjima

što drhte krhke čednosti

dva tanana bića nerazuma

a iskon traže u suzama

jecaja što ljubav rađa

izvirući iz jame postanja

kad utihnuli su dodiri tvoji

Hans Magnus Encensberger -Rani radovi

Danas mi ponovo pada na pamet,
posle četrdeset godina,
usred popodneva.
Gde li je zalutala
ona pohabana knjiga
koju mi je onda dala?
Patos rečenica,
koje je njena nemirna ruka
podvukla crveno?

Rani radovi-
niko živ nije znao za to
onda, u Nemačkoj.
Siva je bila prašina
pedesetih godina.
Letnje pege
usred zime,
dirljivo nestrpljenje.

Pre mnogo godina
neko mi reče,
ne znam ko, pre mnogo godina,
telefonom, usput,
da se ubila.
Ništa ne podseća na nju
ove tople srede
u maju, danas, čak ni
raščitana knjiga.






												

Josif Brodski – Bregovi

I deo

Često su, rado sedeli
na kosi brega,sanjivoj.
Otud su dobro videli
crkvu, zatvor, perivoj.
Levo se talasale
travke u ribnjaku dugom.
U pesak baciv sandale,
sedeli su, drug s drugom.

Rukama obgrliv koleno,
gledahu: oblak se odalji.
Kraj bioskopa su leno
kamion čekali bogalji.
U kršu cigala, oprana
konzrva je bleštala.
Nad vrhom purpurnih vrana
kružeći je kreštala.

Od mosta do kupatila
auta – stalno, nanovo.,
Pod crkvom zvona se klatila:
električar je svadbovo.
Na bregu: tiho, bez zbuka,
pirka svež povetarac.
Ni krika, ni zvižduka,
jedino zuji komarac.

A travke, gde su sedeli,
bile su potabane,
Svuda su se crneli
ostaci njihove hrane.
Krave su jezicima
to mesto uvek trle.
To beše poznato svima
Jedino njima – ne.

Šibice se nisu vedele,
ni viljuška, pala u pesak.
Šutnuta vrhom cipele,
boca je vraćala bljesak.
Začuvši mukanje krava,
kretoše niz zavijutke,
odoše, bez pozdrava,
ko što su i sedeli – ćutke.

Niz dve padine su hitali,
kadikad – bočno gotovo.
Pod njima se grmovi splitali
i otplitali, ponovo.
Gazeć i klizeći, na smenu.
Nad vodom je izgrala zraka.
Stigoše, u istom trenu
do staze i do ribnjaka.

Dole u sumrak plavi
dve su se svadbe susrele.
Haljine i košulje u travi,
nežno su se belele.
Svita oblaka se micala
u tamne ralje sutona.
Para se sa zemlje dizala,
i stalno ječala zvona.

S cigarom jedan leno,
drugi uz spoticanje,
išli s istovremeno,
niz dve bočne putanje.
Niz breg, levo i desno,
putem koji razdvaja.
Odjednom, kroz vazduh, pretesno
jeknuše dva vapaja.

Naglo se razdvoji žbunje,
grane se razvrgoše.
Kao da se uz sev munje,
u mučnom snu trgoše.
Uz urlik zinuše grane,
ko otvor u zemlji, velik.
Pred svakim, sa dve strane
naoštren blesnu čelik.

Jednoga sekira klapi
i krv se, po satu, rasu.
Drugi od srčane kapi
sam umre, u istom času.
Zločinci, krvavih ruku
(krv je kapala njihova)
baciše ih u ribnjak.
U muku tako se sretoše
iznova.

Ka stolu, ka svojim mestima
išli su ženici. Baš tad
pastiri sa strašnim vestima
dotrčaše u grad.
U smiraju su zasjale
gomile oblaka, razbludno.
U žbunju krave su stajale
ližući krv požudno.

Električar je trčao po poadini
a šurak pored puta.
Nevesta je u pozadini
stajala sama i ljuta.
Starica, ispod ponjave,
pantliku je vrtela,
u vihoru pijane jurnjave
svadba je k brdu letela.

Jurili su, bez glave,
tapkali po šibljaku.
Žbunjem su, mučući krave
silazile k ribnjaku.
Bila je nesnosna jara
i ugledaše, svi skupa,
gde se u sočivici otvara,
ko okno u mrak, rupa.

II deo

Ko će ih dići iz mrtvih,
iz mrtvih voda ribnjaka?
Smrt je ko voda vrh njih,
ko voda iz njinih stomaka.
Reč svaka njom se ostrvi,
lastar se uz kolac savi.
Smrt je u polizanoj krvi,
smrt je u svakoj kravi.

Smrt je u hajci (daleko
tobože jure lopuže).
Crveno biće mleko
tih krava posle muže.
I vagon crveno plamti,
i put crven izgleda.
Iz crvenih, crvenih kanti
– pojiće crvena čeda.

Smrt gleda i smrt čuje.
U okovratniku je ima.
Grad im se odužuje:
smrt teško pada njima.
Dignimo ih zaboga!
Ubistvo na dan svadbeni!
Mleko bi moglo zbog toga
zauvek da pocrveni.

III deo

Smrt nije skelet s dugom
kosom, dole u rosi.
Smrt, to je taj žbun
u kome
svi mi stojimo bosi.
To nije plač sa sahrane,
ni crna osmrtnica.

Smrt – to je gakanje vrane
smrt – rujna novčanica.
Smrt – to su sva autoa,
grad sa hapsom i baštama,
Smrt – lica muška, naduta,
vratovi s kravatama.
Smrt – stakla gradskog amama,
smrt boji tačku mnogu.
Smert – sve što je sa nama –
jer oni videti ne mogu.
Smrt – to su sve naše sile,
i znoj, i napor i delo.
Smrt – to su naše žile,
naša duša i telo.
Nikad na breg. Dom tih.
Svud vatre. Veče zvoni.
Ne da ne vidimo mi njih –
već nas ne vide oni.

IV deo

Ždralinjak, ružu, krin,
perunike, božur, paviti;
na strašan grob će njin
cinkane ruže staviti;
ljiljane, iz čijeg mirisa
žestoka bije sila,
šeboj buket narcisa
i svežanj karanfila.

Na obalu ih nosite, neka
nebu se povere, gore,
U reku ih bacite, a reka
u tamne će ih odneti gore.
U crne šumske potoke,
kroz naselja jelova,
kroz ritove, mrtve otoke
do baltijskih bregova.

Bregovi, to je mladost, koju
još nismo upoznali.
Ulice u neizbroju,
Bregovi – mnogi kanali.
Teški od bolova ponosnih.
Bregovi – kraj zemlje. Po njima
što više se penješ,
to ih u daljini
sve više ima.

Bregovi – patnje naše lik.
Bregovi – ime ljubavi dano.
Bregovi – ridanje, bregovi – krik
što odlazi i vraća se, neprestano.
Svetlost bola, bezmernost bola,
tuga, i strah, uz nju,
naši snovi i patnja gola,
u njihovom je sve to žbunju.

Bregovi – slave večni čas.
I uvek zdesna od naših patnji.
Bregovi – to je iznad nas.
Il za nama. U našoj pratnji.
I kad je breg usred tmice,
vrhovi se vide njegovi.
Između jučerašnjice i sutrašnjice
Idemo. Idemo. Kao snegovi.
Smrt – to su samo ravnice.
Život – bregovi, bregovi.