Umirao možda
ne znam
ležah u komi
smrt ne boli
ugodna je
zavodljiva
milina je
ne da mi se budit
i tada
neke ruke male
usne put zrele trešnje
dvije dojke mramorne
jedni skuti mirisni
zagrliše me
suzama lice kvasile
usnama znoj brisale
ostadoh tu
nebu zahvaljujem
što te imam
labudice dobroto moja