Život i ruža





















Život je prelijep,

al istina je

ima boli

u modrozelenom krajoliku





Kad se krugovi i boje osame

i kad se žena moli

i kad ruža procvjeta

i umine njen miris

i sabahom odjekne tišina

i umore se neprespavane noći

kojom damari jecali su ljubav





prokrvari srce

da boli ima

u svakom danu

koji se nizaju

kao biserli slike

do kraja života





a opet

neprebol svjedoči

postoji  neko milostiv

dostojan svake kristalne suze

i svih uspomena koje sa njiom plaze

Bookmark the permalink.

Komentariši