Jutro sa Blekijem – Ne odrastoh

 

 

Nema se više vremena

za tišinu

previše se davao

pa trošio

ne blijedi u neodrastanju

a mora

jer jesen njegovog sna se ne zlati

plavi od ljubavi

preko koje se prelijevaju

violetni mirisi djevičanskih ljubičica

 

no šta on zna

neuk

kao razigrani slijepi konj

plešući tango

većinu životnih lekcija propustio

morao

što da ne

i prečesto volio

eh odgovarati na svaki ton

njene snenosti

kao nametnik

čekajući noć

podatnosti kćeri piramida


											
Bookmark the permalink.

Komentariši