Tatjana Lukić – Strah – od studeni

 

za sna vjerno sričem molitvu

 

-neka se pokrenu zidovi

neka se okrene okon izjutra istoku

 

u horu me prati ledeni lepet gugutki

i zvonjava rasplakanog stakla

 

zaigraju zidovi – razdržljivci

vrtoglavo

pred zoru su smoreni

za isto mjesto zakuju

i razliježu plač

 

po snu jedino pridošlo

-do postelje dopuzale smrzle ptice

 

o vreo vrat vješam ih u nisku

gugut im otkidam i prizivam san





Bookmark the permalink.

Komentariši