ΔΕΝ ΕΚΑΝΑ ΤΑΞΙΔΙΑ
Δεν έκανα ταξίδια μακρινά
τα χρόνια μου είχαν ρίζες ήταν δέντρα
που τα `ντυσε με φύλλα η καρδιά
και τ’ άφησε ν’ ανθίζουν μες την πέτρα
Δεν έκανα ταξίδια μακρινά
οι άνθρωποι που αγάπησα ήταν δάση
οι φίλοι μου φεγγάρια ήταν νησιά
που δίψασε η καρδιά μου να τα ψάξει
Το πιο μακρύ ταξίδι μου εσύ
η νύχτα εσύ το όνειρο της μέρας
μικρή πατρίδα σώμα μου κι αρχή
η γη μου εσύ ανάσα μου κι αέρας
Δεν έκανα ταξίδια μακρινά
ταξίδεψε η καρδιά κι αυτό μου φτάνει
σε όνειρα σ’ αισθήματα υγρά
το μυστικό τον κόσμο ν’ ανασάνει
Το πιο μακρύ ταξίδι μου εσύ
η νύχτα εσύ το όνειρο της μέρας
μικρή πατρίδα σώμα μου κι αρχή
η γη μου εσύ ανάσα μου κι αέρας
Nisam mnogo putovala
Nisam mnogo putovala
Moja godine su bile ukorijenjeno drveće
Kao “haljina sa srcem lišćem
ostavljena usred kamena cvijeta
Nisam mnogo putovala
ljudi koje sam voljela su šume
moji mjesečevi prijatelji su otoci
da žedni za mojim srcem tragaju
Većina mojih putovanja su ka tebi
noć sanjam danju
malo dodirai moje tijelo titra
ti si moja zemlja moj dah i vjetar
Nisam mnogo putovala
srce je putovalo i to je dovoljno za mene
u snovima u osjećaje prelivanja kapi
tajni svijet nedisanja