Jutro sa Blekijem – Šušti tiho trešnja

Šušti tiho trešnja stara

svijajuć miris crvenih grana

iznad bijele  ljuljačke tvoje

beharom nevinosti obljubljena

lepršavih od rubin snova

lišćem zelenim od mladosti

tiho remeteći plavetnu noć

krijući halje djevojačke

u odsjaju modre rijeke

što valima utišava

plamteći vjetar u bjelokosti

djevojačkih grudi talasanjima

što drhte krhke čednosti

dva tanana bića nerazuma

a iskon traže u suzama

jecaja što ljubav rađa

izvirući iz jame postanja

kad utihnuli su dodiri tvoji

Bookmark the permalink.

Komentariši