Jutro sa Blekijem – Ubijena nevinost

 

jedna jesen okićena ljubavlju

prolazi sa milošću vremena

jedan san zaliven tangom

odlazi nedosanjan ali prelijep

dolazi zima kristalno duga

hladna kao njeni sni

nikli kao krhko proljeće

izgubljeno u predgrađu ljeta

čežnja ukopana kao gavran u bari

što čeprka po kostima

ljubavi svoje

bačene bescjenjem okrutnog srca

maksumčeta nema

ne može da  pjeva

o oceanu Tišina i sni

ubiše to dijete nevino

Bookmark the permalink.

Komentariši